κ λ ι σ έ . . .

να βουτήξεις από ψηλά στο μαύρο-μπλε της θάλασσας,

να αγκαλιάσεις έναν πλάτανο ή μια εληά,

να χαζέψεις τον ουρανό μια νύχτα καλοκαιρινή δίχως φεγγάρι μακριά από τα φώτα της πόλης,

να χαϊδέψεις τη χαίτη ενός αλόγου,

να ελευθερώσεις ένα ψάρι στο νερό που σπαρτάρησε στα χέρια σου,

να ξεδιαλέξεις λευκά βότσαλα,

να ανακατέψεις νερομπογιές για να βγάλεις το μωβ και το μελιτζανί,

να τρέξεις το χέρι σου σε παληό βελούδο καναπέ στο πατρικό σου σπίτι,

να ουρλιάξεις κάπου μακριά από τους ανθρώπους ή και κοντά τους,

να μαγειρέψεις για τους αγαπημένους σου,

να κρυφακούσεις λόγια έρωτα ενός ζευγαριού,

να μυρίσεις ένα λουλούδι δίχως να το κόψεις,

να κολυμπήσεις σε λίμνη με κρυστάλινο νερό,

να γευτείς φρέσκο χιόνι πάνω στο βουνό,

να τρέξεις γυμνός σε μια παραλία,

να υπηρετήσεις τον αγαπημένο σου χωρίς να νοιάζεσαι για τη δικιά σου ικανοποίηση,

να αποστειρώσεις το τραύμα ενός συνανθρώπου σου ή ενός ζώου,

να ονειρευτείς το μέλλον των φίλων σου,

να ακούσεις έναν γέροντα να σου μιλάει για ώρα για τα παλιά,

να χορέψεις σε κύκλο με άλλους ανθρώπους σε γάμο και χαρά,

να αφηγηθείς μια ιστορία, ένα μύθο, κι ένα παραμύθι σε παιδιά,

να κάνεις ποδήλατο χωρίς χέρια στο τιμόνι,

να ................