μνήμη χωρογραφίας

Γάλα γλυκό με μέλι και ψωμί για πρωϊνό
και χίλιες δυο ερωτήσεις, να πνιγείς σχεδόν,
του μικρού. πάντα περίεργου για όλα,
κι ανυπόμονου. για όσα φέρνει ο καιρός...
μια στιλετιά που απλώθηκε στα γένεια του,
άσπρη, 'κείνη τη μέρα, ακόμα κρατεί.

Το γαϊτανάκι μαζί στο υπόγειο, πρώτη φορά,
στους όρνιθες γεμάτη ασφυκτικά η επίδαυρος,
χάδι και χειροκρότημα και χατζιδάκις και χρήστου
στους πέρσες να γυρνοβολούν μανδύες γερόντων
που μοιρολογούν. γκολντόνι στην οδό κυκλάδων
πρώτη φορά που τούβλο και τσιμέντο έτσι μου μίλησαν

κι αποφάσεις κι εξομολογήσεις και συνομωσίες μικρές
ξαδέρφων. Όπως τότε στα κλεμένα αμύγδαλα
και στα γλυκά ροδάκινα. που ψάχναμε να βρούμε τη χαμένη βέρα
της μάνας μου στα βότσαλα της παραλίας.
Έτσι μου το συμβούλευσες να φύγω. νά'χω εγώ
τουλάχιστον ελεύθερη ζωή απ'τους δυο.

να πας μακριά να βρείς ιθάκη. Τούτη που μας
καρφώσαν ειν'κενή. Θα την'εβρείς
με πύργους πέτρινους, λίμνες, ποτάμια, δάση κι άρωμα σφενδάμου.
σε φόντο μωβ. Εκεί θα μάθεις του γραφίτη το φθαρτό,
μαζί του κόσμου την παροδικότητα, του σύμπαντος όλου
την προσωρινή γιορτή. εκεί όμως...

...εδώ δε θα πατήσεις. θά'μαι εγώ
διακοπές εδώ. κανά χορό να χαίρονται τα σόγια.
εδώ όποτε θες τη μάνα σου, που κλαίει.
αλλά εσύ εκεί με εφόδια αρχαία
τη κινησιά του κύκλου, της ευθείας τη γραφή, να συναντιούνται
και να κάνουν όπως τα χωρογράφησες εσύ

...........................................................................