λ ω τ ό ς

Από μήνα στο μήνα το πάω τον τελευταίο καιρό...
Μια φορά για νά'χει ο κάθε μήνας από μια...
καιρός κανείς.
έχει γίνει ο χρόνος σκόνη και μετριέται σε κλεψύδρα...
πόσο από εδώ εως το αεροδρόμιο, πότε να ξυπνήσω, πώς να πάω,
τα εισιτήρια στη σωστή τσέπη στο back pack, μαζί με του τρένου
και του πλοίου (!) του λεωφορείου και του metro...
κι η ταυτότητα;
και το ληγμένο διαβατήριο γιατί το σέρνω ακόμα μαζί
και δε πάω να το ανανεώσω;
Ιπτάμενος, τροχιοδρομημένος, επωχούμενος, ναύτης
με αύρα ταξιδευτή και δεκανίκια,
αρχαία φωτογραφική μηχανή
και sketcbook ciak! μολύβια χοντρά και λεπτά, πέννες, πενάκια
και ακουαρέλλες guache, σε κασσετίνες μεταλικές κι από κουτιά πούρων
κι άλλων συσκευασιών, οβάλ και παραλληλόγραμμες.
Και βιβλία ένα, δυο και έναν 80άρη εξωτερικό σκληρό με όλη μου
την περιουσία μέσα. Τις σημειώσεις, τα e-books, τις ταινίες για τα παιδιά
και μουσική.
Κι απ' τη δύση στην ανατολή και καλημέρες και χαμόγελα
και μεγάλες κουβέντες κι υποσημειώσεις και να τρέχει το μολύβι
πάνω στο χαρτί - να βγάζει ευθεία με λίγο τρέμουλο για να βγει ευθεία -
και να τρέχει το μολύβι πάνω στον τοίχο για νά'ναι η λεπτομέρεια δίπλα
στο μάστορα ή στο δικό του το τεφτέρι γιατί τα χάνει τα σχέδια τα μεγάλα...

κι απ' το μυρωδάτο ξύλο, στο άγιο σίδερο, στο χρωματιστό στο χρώμα της εληάς αλουμίνιο,
στο κοπανιστό μάρμαρο και στο μαύρο μωσαϊκό. και στο τσιμέντο το άγριο
και τον σοβά τον τραβηχτό...
κι από τον γαλλικό, στον σκέτο ελληνικό, στον espresso μετά και στον fredo.
και μια μπανάνα το πρωί γιατί πεινώ και λίγο ψωμί
και σαλάτα και σαρδέλα στα κάρβουνα και μεζέ το βράδυ με λίγο κρασί ή τσίπουρο
και μολυβομαχίες στο τραπεζομάντηλο. κι εκεί...
κι αστεία και μπηχτές κι όλοι μαζί...
κι ευτυχώς πάνε για ύπνο νωρίς κι έχω καιρό και πάω με τα παιδιά,
κι εκεί λόγια όμορφα και έμπνευση και χορό και ιδέες κι άλλα σχέδια
κι άλλα πολλά...

έγραφε ο Χειμωνάς ότι είναι ένας τοίχος αλειμμένος με ένα υλικό σαν σημασία
και πιο εύστοχο δεν έχω διαβάσει. μόνο που πάντα έψαχνα να βρω
εκείνους που τον έγραφαν.
και τώρα που τους βρήκα έχουν γίνει αυτοί δάσκαλοι και σοφοί.

έτσι όλα τέτοια νύχτα μού'ρχονται στο μυαλό...
ας τα διαβάσω αύριο να δω πώς ακούγονται