moderate grayish violet to moderate reddish purple

Monday, July 30, 2007

Ένας χρόνος και κάτι... mauve

Bak Magazine - simply mauve



www.bakdergisi.com


bak

μόνο
αυτό
έχω
να
σας
πω:

bak

ki emena bebaia mou to eipe H kalH mou,
epistH9ia filH
kai apolyta eilikrinHs
kai akribodikaia kouklara
H mia kai monadikH


Calypso Larah



all through eternity




All through eternity

Beauty unveils His exquisite form

in the solitude of nothingness;

He holds a mirror to His Face

and beholds His own beauty.

he is the knower and the known,

the seer and the seen;

No eye but His own

has ever looked upon this Universe.

His every quality finds an expression:

Eternity becomes the verdant field of Time and Space;

Love, the life-giving garden of this world.

Every branch and leaf and fruit

Reveals an aspect of His perfection-

The cypress gives hint of His majesty,

The rose gives tidings of His beauty.

Whenever Beauty looks,

Love is also there;

Whenever beauty shows a rosy cheek

Love lights Her fire from that flame.

When beauty dwells in the dark folds of night

Love comes and finds a heart

entangled in tresses.

Beauty and Love are as body and soul.

Beauty is the mine, Love is the diamond.

They have together

since the beginning of time-

Side by side, step by step.


The Divani Shamsi Tabriz XV

Sunday, July 29, 2007

mauve atlantis ή διακοπές τώρα


Υπάρχει ένα νησί κρυμμένο

από σύγνεφα.

με σύνορα κυκλώνων και καταιγίδων,

20 μέρες το χρόνο μονάχα ανοίγουν πέρασμα

οι θάλασσες και τα ρεύματα.


Τότε μόνο

ο καλύτερος των πλοηγών

θα μπορέσει

να σωθεί από τους ύφαλους.


Στο νησί φτάνουν μόνο οι “τρελοί”.

Εκείνοι που από ένστικτο

κι έμπνευση μόνο

τόλμησαν στο τέλος των 20

ημερών ν’αφήσουν ακυβέρνητο το σκαρί τους

στις νεογέννητες δίνες

και τους ασθενείς ανέμους.

Αυτοί άραξαν στο νησί

και τους καλοδέχτηκαν.



Friday, July 27, 2007

mauve, money, monastery + nature morte


money αλλά τι money;
καζανάκι δε τραβάς μετά τις 10μισυ,
στις πολυκατοικίες τους.
οι γριές ελβετίδες σε καρφώνουν
στην αστυνομία αν κάτσεις πάνω
από 5λεπτο στη γωνιά του δρόμου.
το χρήμα των κλεφτών και των
εγκληματιών του κόσμου όλου έχουν
μαζέψει,
αλλά
στο δεκάφραγκο τους
έχουν το θεό.
χμμ...
ξέρετε εκείνο το:
"ίδιο θεό έχουμε,
σε άλλα πιστεύουμε;"

ένα τέτοιο κάτι γιατί αν διανοηθώ ότι πιστεύω στον ίδιο θεό με τους "ήπιους μοντερνιστές"
του Ελλαδιστάν θα μού'ρθει και ντουβρουτζάς,
έξω από την ίωση που με έχει λοιώσει καλοκαιριάτικα...
..................................................................................................

Θα πάω σε μοναστήρι να κλειστώ.
Το αποφάσισα.






Ένα είναι το μοναστήρι
στον κόσμο όλο ε!









Άντε 2 το πολύ...




να βάλω και το τελευταίο "μ" για σήμερα...



ουφ...

Tuesday, July 24, 2007

Friday, July 20, 2007

mauve duesey


ταξίδι με ένα torpedo!

s u p e r c h a r g e d
vrooooooooooooooooom

ασπρόμαυρο

Wednesday, July 18, 2007

π α ι χ ν ί δ ι

το ζήτησε ο y.k.m.t. μου,
είδα και πώς το έκανε ο περ-
και ορίστε:



"sometimes a cigar... is just a cigar" Sigmund Freud

Ο Freud το είπε αυτό ή ο Groucho Marx;
Λέγεται, λέει ότι δεν το είπε ο Freud αλλά θα μπορούσε να το έχει πει, εννοώντας ότι μερικές φορές ένα πούρο δεν είναι φαλικό σύμβολο αλλά απλά ένα πούρο κι ότι ο Groucho Marx όταν μια κυρία του είπε ότι έχει πολλά παιδιά γιατί αγαπάει τον άντρα της, εκείνος της απάντησε ότι όμοια αγαπάει το πούρο του αλλά το βγάζει κι έξω (από το στόμα) κατά διαστήματα.
Από την άλλη ένα πούρο δεν είναι ένα πούρο
κατά το αυτή δεν είναι μια πίπα!


"στην αγάπη δεν νιώθω ότι οφείλω, στον έρωτα νιώθω πως χρωστώ" y.k.m.t.

μια πρόβα έρωτα είναι η αγάπη.
για αυτό είναι σημαντικό να αγαπάμε.
για να είμαστε έτοιμοι στον έρωτα.


"one of the best means for arousing the wish to work on yourself
is to realize that you may die at any moment.
But first you must learn how to keep it in mind." gurdjieff

"ωραία που γράφουν τα μαρκαδοράκια όταν είναι να τελειώσουν..." mauve

χμμ πρέπει να προτείνω και 5άδα...
enteka
nanakos
provatos
calypso larah &
apsoy

Sunday, July 15, 2007

mauve ω δ ή



Ω, τοίχε του ήλιου γυρισιά σκιάς
που ξεπερνάς την επιφάνεια σου
με μυνήματα που απλώνεις
"σαν υλικό με σημασία".

Δεν ορίζεις - σαν πέρας που είσαι -
δεν τρομοκρατείς σαν οχυρό που φτιάχνεις
εκείνους που ακούμπησαν
πλάτη στην πλάτη σου
κι αφέθηκαν σ'ένα άγιο κι άγριο έρωτα.

Στις μυρωδιές που περιπλανιούνται
σαν ψυχές πάνω από την γραμμικότητα σου
κι εισβάλλουν στα ρουθούνια μου
και τις άλλες που έχουν ποτίσει
τις ρίζες σου,
λιβάνι τις έχω
στην τελετουργία των εποχών
που αλλάζει λίγο, μα τόσο δα λίγο
αλλά όσο πρέπει τη γεύση μου.

υγρές μα καθαρές το χειμώνα
που γρήγορα γίνονται φιλί, αγκαλιά και σφίξιμο
τρελές και μεθυσμένες την άνοιξη
να οδηγούν σε δαγκώματα και χαμόγελα
ιδρωμένες, μοσχομύριστες τα καλοκαίρια
να αφήνουν τα σώματα ακίνητα με μάτια κλειστά
και φουσκωμένες, δροσερές το φθινόπωρο
να μένουν όρκοι των φλεβών.

Ω, πάνσοφο τείχος, πρώτη απόδειξη των άκρων,
στο βερολίνο σ'έκανα κάθετη τοπογραφία
κι έστησα σκήτη 2 ερωτευμένων
- να συναντιούνται εκεί -
στρατιωτών, τσαμπί να κρέμεται,
στη λευκωσία σ'έχασα ανάμεσα σε κρεβατοκάμαρες
και κουρτίνες που αφέθηκαν να μοιρολογούν
χτυπώντας μ'ορμή,
αφήνοντας τον άνεμο να τις κουρέψει.
και στο στρατόπεδο 187 μέρες που με κράτησες
μακριά του, σε μίσησα
και σου έγραψα εσένα τον ερωτά μου
με σπέρμα και με ξιφολόγχη.

Τώρα σε έκαναν στοιχείο κανάβου.
Και την παρέκβαση σου τη μετρούν.
Σε ορίζουν πλήρες, πλήρωσης υλικό
ανάμεσα σε δοκούς, υποστυλώματα και πλάκες.
Άντε σου κοπανάνε και υφές με κόλπα
κι επικαλύψεις ενίοτε,
αρκεί να φαίνεται η δομή σου.

Ω, αρχαίε μου μανδύα ιερέ, τους λέω
για εσένα σαν σε παραμύθι
και με ακούνε ακόμα...

λέω:
κάποτε ήσουν λάβα και διπλώθηκες
στην ανάδευση με το νερό, σκλήρυνες
σου έσκαψε ο άνεμος ρυτίδες
φύτρωσαν σπόροι εκεί και θέριεψαν
τους κράτησες ζεστούς και στο ζευγάρωμα σου
έσπειρες γραμμές, γραμμούλες και κυκλάκια.
καρποί που ταξιδέψαν μακριά
και φτιάξαν πέρατα
αρχές και τέλος δηλαδή, μαζί
για νά'χει το νερό πορεία από κάτω
για νά'χει το ρύζι σκαλοπάτι κι η ελιά
για νά'χει το αγέρι φλογέρα να φυσσά
για νά'χει το παιδί κρυψώνα...